hibi is het resultaat van een samenwerking tussen Un Yamada en Yukiko Shinozaki. Het Japanse woord 'hibi' betekent zowel 'dagelijks, gewoon' als 'scheurtje, barst': twee dansers ontmoetten elkaar eventjes. Ze komen elkaar een tijdje niet meer tegen, maar volgen elkaar en elkaars werk. Af en toe bezoeken ze elkaars online dagboek. Ze beginnen een gesprek. Langzaam komt een voorstelling tot stand, meestal via e-mail. Op lange afstand. Tussen continenten en tijdszones. Gescheiden maar verbonden. Ze sturen elkaar ideëen, lange antwoorden. Ze komen terug op ideëen, thema's en bewegingen, gelardeerd met citaten, intieme persoonlijke verhalen, kleine en grotere dagelijkse gebeurtenissen.
hibi echoot dit onstaansverhaal. Wat gebeurt er wanneer deze twee dansers zich plots in dezelfde ruimte bevinden? Wat delen ze? Waar begint het ene lichaam en eindigt het andere? Wat gebeurt er met de ruimte rondom en tussen hen? hibi belichaamt de spanningen die inherent zijn aan de twee betekenissen van dit Japane woord. In het tegelijkertijd simultane continue en discontinue karakter van het 'dagelijkse' – zijn continue ritme dat altijd gemarkeerd en onderbroken wordt door persoonlijke ontmoetingen– en in de gescheurde theekop, gebroken maar (nog) niet uiteen gevallen.
choreografie en dans: Yukiko Shinozaki , Un Yamada / geluidsontwerp: Christoph De Boeck / dramaturgie: Sara Jansen / technische leiding: Hans Meijer
productie: deepblue, co.yamada un / coproductie: Stuk / in samenwerking met: Kaaitheater, Vooruit, Buda / met de steun van: Vlaamse overheid, Saison Foundation / assistentie: contemporary art network
wereldpremière: 7 januari 2007 in het Kichijoji theater - Tokyo, Japan.